Verso 1: De maan verschijnt en jij komt op bezoek in mijn herinnering. Je zwijgt en lacht, verzacht de pijn voor e - ven, totdat ik weer ontwaak met niets, alleen. Verso 2: De tijd heeft spijt dat hij zich heeft vergist en zelfs de wind huilt van pijn, heeft jou gemist Verso 3: De maan verdwijnt, laat mij met lege han - den. De nacht, ze neemt je mee en laat mij Verso 4: alleen.