De fles speelde een grote rol, in heel mijn droef bestaan. Omdat ik nooit, geen liefde kreeg, ben ik aan de fles gegaan. Jij trouwe vriend, jij schonk sindsdien, mij menig levensles. Ik heb gelachen en geweend, bij jou mijn trouwe fles. Refrein: Mocht ik door de drank bezwijken, mocht ik naar de donder gaan. Laat dan op mijn grafsteen prijken, hij kon niet meer op z'n benen staan. Mocht ik door de drank bezwijken, mocht ik naar de donder gaan. Laat dan op mijn grafsteen prijken, hij kon niet meer op z'n beeeeeeenen staan. En als ik afgemonsterd was, dan was mijn eerste gang. Naar het meisje waar ik veel van hield, m'n hele leven lang. En als een ander naar haar keek, dan flikkerde mijn mes. Dan werd ik om m'n neus wat bleek, en greep ik naar de fles. Refrein: Mocht ik door de drank bezwijken, mocht ik naar de donder gaan. Laat dan op mijn grafsteen prijken, hij kon niet meer op z'n benen staan. Mocht ik door de drank bezwijken, mocht ik naar de donder gaan. Laat dan op mijn grafsteen prijken, hij kon niet meer op z'n beeeeeeenen staan. Couplet: En mocht ik `s nachts op de oceaan, wanneer de stormwind brult. Bezopen op de voorplecht staan, de fles nog half gevuld. En seint dan onze marconist, het noodsein S.O.S.. Dan gaat mijn laatste groet aan wal, gestoken in een fles. Refrein: Mocht ik door de drank bezwijken, mocht ik naar de donder gaan. Laat dan op mijn grafsteen prijken, hij kon niet meer op z'n benen staan. Mocht ik door de drank bezwijken, mocht ik naar de donder gaan. Laat dan op mijn grafsteen prijken, hij kon niet meer op z'n beeeeeeenen staan.