Dikala malam ku bersendirian berteman bulan bintang dan cahaya yang suram hati tersiksa jiwaku merana mengharap kasihnya orang Apakan daya ku insan biasa pedih jiwaku rasa bila di hina hanya linangan oh airmata menjadi teman kala duka kasih yang aku semai racun bisa balasnnya apakah ini suratannya diriku terima kasihku ucapkan padamu..oh kekasihku istana yang di bina runtuhnya sekelip mata hancurnya satu cinta yang setia terima kasihku ucapkan padamu.. kerana balasan cintamu padaku..oh kekasihku.. berlalu sudah cinta yang terlara hanya jadi kenangan dalam ingatan ungkapan bisa masih ku terasa aku lah insan yang terhina